2 november: Aldebaran linksonder maan
De oranjerode ster die je ’s avonds op enige afstand linksonder de maan ziet staan, is Aldebaran in het Dierenriemsterrenbeeld Stier. Kijk vanaf 21.00 uur in het oosten.
De oranjerode ster die je ’s avonds op enige afstand linksonder de maan ziet staan, is Aldebaran in het Dierenriemsterrenbeeld Stier. Kijk vanaf 21.00 uur in het oosten.
Vanavond staat Aldebaran in de Stier op geruime afstand rechts van de maan. Bekijk de wijde samenstand om 21.30 uur, aan de oostelijke hemel.
Pal boven de afnemende maan staan de sterren Castor en Pollux in het sterrenbeeld Tweelingen. Bekijk de groepering rond 23.30 uur, boven de oostelijke horizon. Vannacht is ook het maximum van de Tauriden, een meteorenzwerm met de radiant (het vluchtpunt) in het sterrenbeeld Stier.
Laatste Kwartier (14.46 uur). ’s Morgens rond 06.30 uur staat de halfverlichte maan zeer hoog aan de zuidelijke hemel.
’s Morgens vroeg, rond 06.00 uur, is hoog in het zuidzuidoosten een wijde samenstand zichtbaar van de maan en de ster Regulus in het sterrenbeeld Leeuw.
Tussen 06.30 en 07.00 uur, als het al aan het schemeren is, kun je laag in het oostzuidoosten op zoek gaan naar de planeet Mercurius, die vandaag zijn grootste schijnbare afstand ten westen van de zon bereikt. Verwar Mercurius niet met Venus, die hoger aan de hemel staat en veel helderder is. Rechts van Mercurius is misschien ook de ster Spica in de Maagd net zichtbaar.
Fraaie wijde samenstand van de maansikkel en de heldere planeet Venus, op geruime afstand linksonder de maan. Kijk vanaf 06.00 uur, in het oostzuidoosten.
Tijdens de ochtendschemering, tussen 06.30 en 07.00 uur, is laag in het oostzuidoosten een mooie groepering zichtbaar van de smalle maansikkel en de planeten Venus (op kleine afstand rechtsboven de maan) en Mercurius (op iets grotere afstand linksonder de maan).
Nieuwe Maan (06.07 uur).
Maximum van de meteorenzwerm de Leoniden. De ‘vallende sterren’ worden veroorzaakt door stofjes van komeet Tempel-Tuttle die in de aardse dampkring verdampen en de luchtmoleculen tot gloeien brengen. Er is geen storend maanlicht, dus vanaf een donkere waarnemingsplek zijn ook de zwakkere meteoren van de zwerm zichtbaar.