Hemelverschijnselen

Vannacht zie je linksboven de nog vrijwel vol verlichte maan de heldere reuzenplaneet Jupiter. Bekijk de samenstand rond middernacht, laag in het zuidoosten, of diep in de nacht, om 03.30 uur op 26 juli 2021, wanneer de planeet zich recht boven de maan bevindt, vrij hoog in het zuiden.

Maximum van de meteorenzwerm de Delta-Aquariden. In de tweede helft van de nacht is er helaas veel storend maanlicht, zodat de ‘vallende sterren’ minder goed zichtbaar zijn.

Maximum van de meteorenzwerm de Alfa-Capricorniden. Vanaf een donkere plek zijn er vanavond meer ‘vallende sterren’ zichtbaar dan gemiddeld; ze lijken afkomstig te zijn uit het sterrenbeeld Steenbok (Capricornus), vandaar de naam.

Laatste Kwartier (15.15 uur). Tijdens de ochtendschemering, rond 05.00 uur, staat de half verlichte maan hoog boven de zuidoostelijke horizon.

De geringde planeet Saturnus staat vandaag in oppositie met de zon. Dat betekent dat hij – gezien vanaf de aarde – precies tegenover de zon aan de hemel staat. Saturnus is daardoor de gehele nacht zichtbaar, als een opvallende gelige ‘ster’ in het sterrenbeeld Steenbok. Rond middernacht zie je hem vrij hoog aan de zuidzuidoostelijke hemel.

’s Morgens vroeg is aan de oostelijke hemel een mooie samenstand zichtbaar van de afnemende maan en de oranjerode hoofdster Aldebaran van het Dierenriemsterrenbeeld Stier, vrijwel recht onder de maan. Op iets grotere afstand rechtsboven de maan zie je het Zevengesternte (de Plejaden), de beroemde open sterrenhoop in de Stier. Kijk rond 04.15 uur.

Aan het begin van de ochtendschemering, rond 04.30 uur, is laag boven de noordoostelijke horizon de smalle maansikkel zichtbaar, met direct links daarvan de sterren Castor en Pollux in het sterrenbeeld Tweelingen. Zorg wel voor een vrij uitzicht.

Nieuwe Maan (15.50 uur).

Kort na zonsondergang, rond 21.30 uur, zie je laag in het westen een mooie, vrij wijde samenstand van de maansikkel en de heldere planeet Venus, rechtsonder de maan.

Maximum van de Perseïden, de beroemdste meteorenzwerm van het jaar. De ‘vallende sterren’ worden veroorzaakt door stofjes van komeet Swift-Tuttle die hoog in de dampkring van de aarde verdampen en de luchtmoleculen doen opgloeien. Omdat er weinig storend maanlicht is, kun je (vanaf een donkere plek!) met een beetje geluk wel enkele tientallen meteoren per uur zien. De meeste verschijnen overigens in de tweede helft van de nacht.