Kort antwoord:
Nee.
Langer antwoord:
Eind jaren vijftig publiceerden twee natuurkundigen een artikel in Nature waarin ze uiteenzetten hoe aardse radiotelescopen mogelijk gebruikt zouden kunnen worden voor het opvangen van kunstmatige radiosignalen uit het heelal, geproduceerd door intelligente, technologische beschavingen. Per slot van rekening zendt onze eigen beschaving ook continu (onbedoeld) radiostraling het heelal in.
In 1961 voerde de Amerikaanse radioastronoom Frank Drake als eerste een dergelijke speurtocht uit, waarbij hij zich richtte op de nabijgelgen zonachtige sterren Tau Ceti en Epsilon Eridani. Daarmee was het SETI-programma (Search for Extraterrestrial Intelligence) een feit. Drake vond overigens niets.
In de afgelopen vijftig jaar is SETI onvoorstelbaar veel krachtiger geworden. Met grote telescopen (waaronder de Arecibo-radiotelescoop op Puerto Rico en de Allen Telescope Array in Californië) wordt op talloze golflengtes gespeurd naar buitenaardse boodschappen, zowel via brede 'surveys' als via campagnes die op specifieke sterren-met-planeten zijn gericht. Nog steeds is er niets gevonden, hoewel het een paar keer is voorgekomen dat er een kortstondig merkwaardig signaal is opgepikt waarvoor niet direct een verklaring voorhanden was.
Veel SETI-onderzoekers laten zich door een halve eeuw teleurstelling niet van de wijs brengen. Logisch: je kunt nooit definitief aantonen dat buitenaardse beschavingen niet bestaan, dus als je ze niet vindt, kun je altijd vol blijven houden dat je niet goed genoeg hebt gezocht. En inderdaad valt niet uit te sluiten dat een van de zoekprogramma's morgen wél resultaat boekt. Wat dat betreft hebben de optimisten natuurlijk gelijk: als je niet zoekt, weet je zeker dat je niets zult vinden.