Kort antwoord:
Ja, maar dat duurt gelukkig nog heel lang.
Langer antwoord:
Niets in het heelal is voor de eeuwigheid. Elke ster is ooit 'geboren', en zal ooit 'sterven'. Dat geldt dus ook voor onze eigen zon - een vrij gemiddelde ster. De geschatte levensduur van de zon is zo'n tien miljard jaar. Daarvan is inmiddels ongeveer de helft verstreken. Over een slordige vijf miljard jaar houdt de zon dus op met schijnen.
Lang daarvóór zal leven op aarde al onmogelijk zijn. De zon wordt in de loop van de tijd namelijk langzaam maar zeker helderder (zoals alle sterren). Dat betekent dat over ongeveer één miljard jaar al het oceaanwater op aarde al zal verdampen.
Over vier à vijf miljard jaar zwelt de zon op tot een rode reuzenster, en blaast hij een groot deel van zijn buitenste gasmantels het heelal in. Op die manier ontstaat een zogheten planetaire nevel - een langzaam uitdijende schil van gas.
Wanneer de kernreacties in het binnenste van de zon tot stilstand komen, krimpt de zon onder invloed van zijn eigen gewicht in tot een kleine, hete witte dwerg, niet veel groter dan de aarde. Die compacte witte dwergster bestaat voor een groot deel uit koolstof en zuurstof. Echt 'schijnen' (nieuwe energie produceren) doet de zon dan niet meer. De witte dwerg koelt in de loop van lange tijd af tot een donkere 'zwarte dwerg' - een kleine, compacte, koude bal van gedegeneerd gas.
De zon ondergaat aan het eind van zijn leven dus geen supernova-explosie. Alleen sterren die aanzienlijk zwaarder zijn dan de zon komen op zo'n catastrofale manier aan hun eind.