Kort antwoord:
Goeie cijfers voor natuur- en wiskunde halen, en stug doorzetten.
Langer antwoord:
Astronoom of sterrenkundige word je door aan een universiteit af te studeren in de astronomie. Zo'n studie duurt normaalgesproken vier jaar. In Nederland kun je sterrenkunde studeren aan vier universiteiten: de Radboud Universiteit Nijmegen, de Universiteit Leiden, de Universiteit van Amsterdam en de Rijksuniversiteit Groningen. Het is een zware studie, waarin de exacte vakken vanzelfsprekend de boventoon voeren. Om tot de studie toegelaten te worden, moet je een VWO-opleiding hebben voltooid met de vakken wiskunde B en natuurkunde in je profiel.
Je moet dus echt uitblinken in wis- en natuurkunde om astronoom te worden. Tijdens je studie wordt er ook veel doorzettingsvermogen van je verwacht. Ben je klaar met je studie, dan kun je nog overwegen om op zoek te gaan naar een promotieplaats aan een universiteit of onderzoeksinstituut. In een paar jaar voer je dan een bepaald onderzoeksprogramma uit, waarover je na afloop een proefschrift schrijft. Je bent dan doctor in de astronomie.
Heel veel werkgelegenheid is er overigens niet voor sterrenkundigen, zeker niet in Nederland. Veel gepromoveerde astronomen hebben een aantal tijdelijke aanstellingen (zogeheten postdoc-posities), veelal in het buitenland, voordat ze ergens een vaste baan vinden. Je moet je sowieso realiseren dat je als astronoom heel vaak op reis bent, of voor korte of langere tijd in het buitenland woont.
Heb je veel belangstelling voor sterrenkunde maar heb je geen mogelijkheden of ambitie om het te gaan studeren, dan kun je nartuurlijk altijd amateur-sterrenkundige worden. Het woord amateur betekent letterlijk 'liefhebber'. Ook door zelf met een telescoop de sterrenhemel te bestuderen, boeken en tijdschriften te lezen, websites te bezoeken, lid te worden van een sterrenkundige vereniging, en deel te nemen aan lezingenreeksen en symposia, kun je je kennis van de sterrenkunde in de loop van de jaren enorm vergroten.