The impact of dark satellites on dwarf galaxies in a ΛCDM universe - Promotie Tjitske Starkenburg (RuG)

Op 24 juni promoveerde Tjitske Starkenburg aan de Rijksuniversiteit Groningen. Starkenburg presenteert in haar proefschrift een set van simulaties om de effecten van donkere satellietstelsels op dwergsterrenstelsels te bestuderen. Deze interacties blijken te kunnen leiden tot de formatie van onregelmatige, sterk stervormende, en sferoïdale stelsels. Zij karakteriseerde de effecten van de donkere satellietstelsels kwantitatief met behulp van morfologische en kinematische indicatoren, om observationele identificatie te faciliteren.

Er wordt algemeen verondersteld dat de structuur in ons heelal op een hiërarchische manier is gevormd. Dit betekent dat sterrenstelsels, klein en groot, gegroeid zijn door accretie, en door interacties, botsingen en samensmeltingen met andere stelsels. Binnen het huidige standaard LCDM (Lambda koude donkere materie) kosmologisch model bevinden sterrenstelsels zich in halo's van donkere materie.

Echter, de meerderheid van de kleinste halo's kunnen waarschijnlijk geen sterrenstelsel bevatten. Het detecteren van deze kleine, sterloze, maar veel voorkomende halo's is belangrijk omdat het vernieuwende inzichten kan bieden in de aard van de donkere materie. De detectie van deze donkere stelsels zou mogelijk kunnen door middel van hun zwaartekrachtseffecten op zichtbare materie.

De modellen van Starkenburg voorspellen dat een significante fractie van de huidige dwergsterrenstelsels waarschijnlijk recentelijk zulk een interactie heeft beleefd. Derhalve spelen interacties met donkere satellietstelsels mogelijk een rol in de diversiteit van de populatie van dwergsterrenstelsels.

Tjitske Starkenburg verrichtte haar onderzoek bij de afdeling Sterrenkunde van het Kapteyn Instituut. Zij werkt inmiddels als postdoc aan het Simons Foundation Center for Computational Astronomy (VS).

Promotor: prof. dr. A. (Amina) Helmi
Proefschrift