Multi-wavelength analyses of gamma-ray bursts: Features of Swift GRBs and the blast wave model
Peter Curran analyseert in zijn onderzoek gammaflitsen en hun nagloeiers over een breed golflengtebereik. Zo verkreeg hij meer inzicht in de fysica die aan de straling van gammaflitsen en hun nagloeiers ten grondslag ligt. Hij promoveert op 25 september op dit onderzoek aan de Universiteit van Amsterdam.
Gedurende een korte maar heftige tijd is een gammaflits het helderste object in het heelal in gammastraling. De flits produceert meer energie in een fractie van een seconde tot een paar seconden, dan de zon gedurende haar gehele leven. De energie die de flits produceert, wordt uitgestraald door een zeer heet plasma dat met een relativistische snelheid van bijna de lichtsnelheid voortbeweegt. Dit plasma wordt weggeblazen vanaf een punt bij de horizon van een nieuw gevormd zwart gat als een nauwe straalstroom (een zogenoemde jet) die op ons gericht staat.
Peter Curran richtte zich op de analyse van gammaflitsen en hun nagloeiers over een breed golflengtebereik. Gammaflitsen zijn uitgebreid waargenomen in röntgen-, optische en infraroodstraling op tijdschalen variërend van seconden (de gammaflits zelf) tot weken (voor de late nagloeier), met wisselend succes. Door van bepaalde gammaflitsen alle beschikbare data op alle golflengtes te analyseren, verkreeg Curran meer inzicht in de fysica die aan de straling van gammaflitsen en hun nagloeiers ten grondslag ligt.
Donderdag 25 september 2008, 10:00 uur
Universiteit van Amsterdam
Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica
Promotor: prof. dr. R.A.M.J. Wijers
Gedurende een korte maar heftige tijd is een gammaflits het helderste object in het heelal in gammastraling. De flits produceert meer energie in een fractie van een seconde tot een paar seconden, dan de zon gedurende haar gehele leven. De energie die de flits produceert, wordt uitgestraald door een zeer heet plasma dat met een relativistische snelheid van bijna de lichtsnelheid voortbeweegt. Dit plasma wordt weggeblazen vanaf een punt bij de horizon van een nieuw gevormd zwart gat als een nauwe straalstroom (een zogenoemde jet) die op ons gericht staat.
Peter Curran richtte zich op de analyse van gammaflitsen en hun nagloeiers over een breed golflengtebereik. Gammaflitsen zijn uitgebreid waargenomen in röntgen-, optische en infraroodstraling op tijdschalen variërend van seconden (de gammaflits zelf) tot weken (voor de late nagloeier), met wisselend succes. Door van bepaalde gammaflitsen alle beschikbare data op alle golflengtes te analyseren, verkreeg Curran meer inzicht in de fysica die aan de straling van gammaflitsen en hun nagloeiers ten grondslag ligt.
Donderdag 25 september 2008, 10:00 uur
Universiteit van Amsterdam
Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica
Promotor: prof. dr. R.A.M.J. Wijers