ALMA zal worden gevormd door tientallen radioschotels van 12 meter en 7 meter diameter. Elk van de antennes zal zijn uitgerust met een aantal ontvangers, waarvan de afzonderlijke signalen in een zeer grote zogeheten correlator bij elkaar gebracht worden om zo een beeld van de hemel te vormen. De procedure is in principe dezelfde als die al decennia lang bij de Nederlandse Westerbork Synthese Radio Telescoop wordt gevolgd, met dat verschil dat de ALMA op meer dan honderd keer kortere golflengten zal werken, en op die golflengten van ongeveer een millimeter zo'n 500 maal scherper zal zien. Omdat de atmosfeer, en vooral de waterdamp daarin, net als voedsel in een microgolfoven, straling met zulke korte golflengten absorbeert, is ervoor gekozen de ALMA te bouwen in de kurkdroge Chileense Atacama-woestijn, op de hoogvlakte van Chajnantor (5100 m) in de Andes.
Thijs de Graauw (1942) studeerde sterrenkunde te Utrecht, waar hij in 1975 bij prof. H.G. van Buren promoveerde op een proefschrift over heterodyne waarneemtechnieken in de infrarood-sterrenkunde. Van 1975 tot 1983 werkte hij als lid van de wetenschappelijke staf van het Space Science Department, Directorate of Science van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA op het Estec-laboratorium te Noordwijk aan de ontwikkeling van microgolf-ontvangers. Van 1983 tot 1990 was hij directeur van de Groningse vestiging van de Stichting Ruimteonderzoek Nederland (SRON). Van 1990 tot 2007 was hij directeur van het infrarood- en submillimeteronderzoekprogramma van SRON. Vanaf 2003 is
hij als buitengewoon hoogleraar aan de Sterrewacht Leiden verbonden.
Vanaf 1999 tot op heden fungeert Thijs de Graauw als hoofdonderzoeker (PI) van een van de drie hoofdinstrumenten van ESA's Herschel Observatorium, een van de `hoekstenen' van het Europese ruimteonderzoek. Het Herschel Observatorium zal naar verwachting eind dit jaar in de ruimte worden gebracht. De Graauw stond al in de jaren tachtig van de vorige eeuw aan de wieg van dit project.
Meer over ALMA
ESO-website
