ESO heeft een opname vrijgegeven van NGC 1788, een nevel in een donkere uithoek van het sterrenbeeld Orion. Hoewel deze spookachtige wolk nogal afgelegen ligt van Orions heldere sterren, hebben de krachtige sterrenwind en het licht van deze sterren een grote invloed op de nevel. Zij smeden zijn vorm en veroorzaken een geboortegolf van een groot aantal sterren.
Astronomen over de hele wereld kennen het karakteristieke plaatje van het sterrenbeeld Orion (de Jager). Maar niet iedereen kent de nevel NGC 1788, een verborgen schat op slechts een paar graden afstand van de heldere sterren in Orions gordel.
Het gas en stof van de reflectienevel NGC 1788 verstrooien het licht van een klein cluster jonge sterren op zo’n manier dat de ragfijne gloed ervan doet denken aan een gigantische vleermuis die zijn vleugels spreidt. Slechts enkele van de sterren in deze nevel zijn zichtbaar op deze opname, omdat de meeste verborgen zitten in een omhullende stofwolk. De meest prominente ster, HN 293815, is zichtbaar in het bovenste deel van de wolk, in het midden van de foto net boven de donkere stofstreep in de nevel.
Meer foto's en een zoom-in op de ESO-website
Nieuwe ESO-foto van NGC 1788: de Kosmische Vleermuis
