Van de inslag van NASA's LCROSS op de zuidpool van de maan lijkt geen zichtbare inslagpluim te zijn opgevangen door de meer dan tien telescopen op aarde die de gebeurtenis hebben geregistreerd.
De maansonde LCROSS (Lunar CRater Observation and Sensing Satellite) heeft vanmiddag metingen gedaan na de inslag van de draagraket Centaur, alvorens zelf met een snelheid van bijna 10.000 kilometer per uur te pletter te slaan in de donkere en koude Cabeuskrater op de zuidpool van de maan. Deze gegevens zijn naar de aarde doorgestuurd en de maansonde LRO heeft op zijn beurt de inslag van LCROSS bekeken. Volgens de LRO-website heeft LRO de pluim wél gezien en ook de krater gedetecteerd.
Op een persconferentie na afloop meldde de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA dat de inslag een schat aan data heeft opgeleverd, maar onderzoeksleider Calopetre wilde niet zeggen of er water is gevonden, wat het doel was van de missie. De onderzoeksresultaten worden binnen twee maanden verwacht.
Dat er watermoleculen op de maan zijn, is onlangs bevestigd. Maar wetenschappers willen weten of het er ook in grotere hoeveelheden te vinden is, wat toekomstige bemande maanmissies zou vergemakkelijken. Als het er is, moet het water(ijs) zich bevinden in de kraters in de buurt van de polen van de maan, waar nog nooit zonlicht is geweest.
Video's van de inslag van het MMT Observatory in Arizona
LCROSS
Inslagpluim LCROSS niet vanaf de aarde gezien
