Op donderdag 13 augustus vindt het maximum plaats van de jaarlijkse meteorenzwerm de Perseïden. Doordat dit overdag gebeurt en de maan niet stoort zijn er volgens Marc van der Sluys van hemel.waarnemen.com zowel in de nacht van woensdag op donderdag als in de nacht van donderdag op vrijdag met het blote oog tot 65-70 'vallende sterren' per uur te zien. Als de piek 's nachts had plaatsgevonden zouden dat er 85 zijn.
De Perseïden zijn vernoemd naar het sterrenbeeld Perseus, waar de vallende sterren vandaan lijken te komen. Dit sterrenbeeld staat bij ons 's nachts hoog boven de noordoostelijke horizon. De meteorenzwerm bestaat uit achtergelaten puin van de komeet Swift-Tuttle. Doordat de aarde in haar baan om de zon door de puinwolk beweegt, zien wij deze meteorenzwerm ieder jaar rond dezelfde datum.
Vallende sterren zijn lichtflitsen die af en toe aan de sterrenhemel verschijnen. De flitsen hebben echter niets met sterren te maken. Ze worden veroorzaakt door ruimtepuin, vaak niet groter dan een zandkorrel, dat circa 100 kilometer boven ons hoofd in de aardatmosfeer terecht komt. Door de hoge snelheden worden de luchtmoleculen vóór zo’n gruisdeeltje gecomprimeerd, verhit en aan het gloeien gebracht, wat wij zien als een flitsje. De snelheden van de Perseïden zijn meestal meer dan 200.000 km/uur. De Perseïden kenmerken zich door hun helderheid en snelheid, en incidenteel nalichtende sporen.
De meteoren vallen dit jaar gunstig omdat de piek rond nieuwe maan plaatsvindt. De beste tijd om waar te nemen is tussen 3 en 4 uur ’s nachts, maar ook voor middernacht zijn er al tot circa 50 meteoren per uur te zien. Een nacht eerder en later zijn ook vallende sterren zichtbaar, maar dit zijn er maximaal ongeveer 40 per uur. Om de meteoren waar te nemen is geen speciale apparatuur nodig; het blote oog, een donkere waarneemplaats en een heldere hemel volstaan.
Bron: hemel.waarnemen.com