De eerste temperatuurmeting is gedaan! Het was net boven het vriespunt, of 276 K om precies te zijn. En een leuk detail, deze meting is bijna 30 jaar na de laatste Viking meting op 13 november 1982 gedaan.
De software-update is helemaal goed verlopen, dus nu is het tijd voor onderzoek. In de tussentijd heeft het team van wetenschappers in Pasadena de eerste onderzoeksdoelen vastgesteld.
Voorlopig blijft Curiosity nog een tijdje op zijn plek. We willen namelijk graag goed weten hoe deze locatie eruit ziet en waaruit deze geologisch en atmosferisch is opgebouwd. En ondertussen krijgen de wetenschappers de gelegenheid al hun instrumenten te testen met de eerste metingen.
Ook is het namenthema bekendgemaakt: de rotsformaties die Curiosity onderweg tegenkomt, worden vernoemd naar rotsformaties in Noord-Canada.
Eerste steen
Het eerste onderzoeksdoel is steen N165, die binnen een paar meter van Curiosity ligt. Is deze steen nou zo spectaculair? Nee, eigenlijk niet. Waarschijnlijk is het een hele standaard steen, die je in deze omgeving zou verwachten. Juist daarom is het goed om deze steen te onderzoeken. Als we nu hierna wel iets speciaals tegenkomen dan weten we ook dat het speciaal is.
Het wordt de eerste keer dat er met de laser, ChemCam genaamd, geschoten wordt, dus dat wordt natuurlijk spannend. De laser schiet 30 keer in 10 seconden een straal die het menselijk oog niet kan zien. Als de straal de steen raakt, veroorzaakt dat een lichtflits die we wel kunnen zien.
ChemCam heeft behalve de laser ook een telescoop, die de lichtflits ook kan zien. Door het spectrum van het licht te analyseren weten we de chemische samenstelling van de steen. En dit werkt van 7 meter afstand. Ideaal dus: niet rijden en toch weten wat voor steen het is.
Uit de persconferentie van afgelopen vrijdag bleek dat de leider van het instrument goed in de gaten heeft wat er op internet speelt. Hij vertelde dat de laser wordt afgeschoten vanuit de box op de mast van de rover en knoopte daaraan vast “Volgens mij heb ik die box laatst voorbij zien komen in een videoclip”.
Natuurlijk zijn we allemaal ontzettend nieuwsgierig naar wanneer Curiosity gaat rijden, maar daar moeten we nog een week of wat op wachten. NASA heeft inmiddels wel een schatkaart vrijgegeven waarop aangegeven staat waar Curiosity naar toe gaat, die staat aan het begin van dit blog.
Komende week
Wat kunnen we in de tussentijd verwachten? Volgende week krijgen we het eerste uitgebreide weerbericht van Mars en wordt de eerste meting van de samenstelling van de atmosfeer gedaan. Ook worden de wielen van Curiosity getest, door ze op hun plek te laten ronddraaien.
Natuurlijk is er weer het een en ander aan mooie plaatjes teruggestuurd. Mijn favorieten deze keer:
Deze foto hierboven laat heel mooi het ijkmateriaal voor de laser zien. Het meetinstrument dat bij de laser hoort, is op aarde geijkt met behulp van deze materialen.
We verwachten dit soort materialen ook op Mars en de samenstelling is goed bekend.
Door nu op Mars dit ijkmateriaal ook te beschieten met de laser, weten we of het instrument nog steeds goed meet.
Nog een keer het ijkmateriaal. De gaatjes in de onderste rij zijn van de lasertest die zijn uitgevoerd voor de lancering. Voordat Curiosity steen N165 gaat bestuderen, wordt eerst dit ijkmateriaal gemeten. Om dat veilig te doen, moet het team dus eerst zeker weten dat alles goed op zijn plek zit.
Per ongeluk tussen twee rondjes hier mikken is nog niet zo erg. Maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat de Rover zichzelf beschiet.
Inge Loes ten Kate is onderzoekster aan de Universiteit van Utrecht en is sinds zes jaar betrokken bij de ontwikkeling van de Marsverkenner Curiosity. Zij houdt voor de NOS een blog bij over de verkenningstocht van de Marswagen.
Bron: NOS